Kristalkinderen

“heel soms mogen we
onszelf weer opnieuw uitvinden”

Algemene informatie over de kristal- en diamantkinderen van Terra, die jullie kennen als moeder Aarde. Kenmerkend aan kristal is dat deze eigenlijk een nietszeggend stukje glas is wanneer het in de schaduw ligt. Kristalkind heeft zonnestralen nodig om de kleuren naar buiten te kunnen laten stralen. Dit heeft metaforisch gezien iets te maken met de kristallen sterrenzadengroep die lang onzichtbaar is geweest.

De kristalgroep wordt in het algemeen vaak voor kleurloos glas aangezien in plaats van het kleurrijke regenboogkristal die zij in werkelijkheid zijn. Dit komt omdat zij aanvankelijk helemaal niet opvallen en daardoor niet als zijnde herkend zullen worden. De kristalgroep draagt zeer fragiele, bijna onzichtbare kleuren en straalt nauwelijks waarneembare verfijnde vibraties en hoge frequenties uit.

Zij zijn speciaal naar Terra afgereisd om de overgangsfase te begeleiden tussen de verschillende werelden van het bewustzijn. Zij zijn de toekomstige 12+ bewustzijnslevel quantumbreinen – de intellectuele en daadkrachtige mens die de nieuwe beschaving op de Aarde zal gaan neerzetten via verschillende platformen. Uiteraard het meest gewenst met een gezond en goed werkend fysiek DNA lichaam en energetisch Hologram, omdat zij de ‘Bruggenbouwers’ ‘Polariteitswerkers’ en ‘Platformers’ van het nieuwe Watermantijdperk zijn.

Op dit moment worden zij volop geactiveerd om te breken met de oude piramideachtige constructies van het Vissentijdperk waarin zij moesten opgroeien.De kristal- en diamantgroep is in staat om zowel de donkere als de lichte werelden te betreden en de werking van deze energieën te begrijpen. Vanuit hun aangeboren natuur zijn zij zowel yin als yang, zowel donker als licht, zowel schaduw als zon. Maar door de buitenwereld worden de mensen uit deze groep gezien als ongrijpbaar, ietwat moeilijk en niet aards – en op deze pagina zal hierover verdere uitleg gegeven worden.

Een beetje spiritueel onderzoekend mens zal enige ‘herkenning’ over zichzelf vinden in de vele artikelen die zijn geschreven over de nieuwetijdskinderen of sterrenzaden. Als er dan eindelijk wat beschreven staat over de kristal- en diamantgroep, dan stopt het precies daar waar het net interessant begint te worden. Ondanks de vele raakvlakken en gelijkenissen die sterrenkinderen met elkaar hebben, zijn er wel degelijk, zelfs wezenlijke verschillen – in hoe deze als kind of volwassene naar buiten treden.

Hier en daar zie ik een artikel die redelijk interessant is geschreven, maar meestal is er eindeloos veel gekopieerd en geplakt uit andere artikelen en om deze reden heb ik besloten om speciaal voor de kristal- en diamantgroep de literaire chaos volledig los te laten en mijn eigen ervaring als beschermer van deze incarnatiegroep te beschrijven. En in wezen doet het er niet toe of je kristal of diamant bent, omdat beiden lijken op elkaar in (uiterlijk) gedrag. Heb ik het vanaf hier over de kristalgroep, omdat beiden eruit zien als glas. Op zowel persoonlijk als professioneel niveau heb ik een behoorlijk goed beeld gekregen van deze tot nu toe nog ‘onzichtbare’ en ietwat ‘niet van deze wereld’ mensenkinderen.

De volwassenen en kinderen van de kristalgroep worden door de buitenwereld gezien als de meer moeilijke, dus minder ‘meegaande’ mensen. Daardoor krijgen zij vaak de stempel hoog functionerend autisme, syndroom van Asperger, hoogbegaafdheid met als comorbiditeit – ADD (eigenzinnig) of ADHD (overprikkeld) op het lijf gedrukt. Ik zal daarom mijn uiterste best doen om de weg van baby naar volwassenheid te beschrijven in een aantal opgedeelde tijdslijnen. Misschien zullen er zo nu en dan wat fases in elkaar overvloeien omdat ik zelf ‘filterloos’ geboren ben, maar getracht wordt om de informatie zoveel mogelijk gefilterd en verduidelijkt uiteen te zetten.

Het grappige is dat ik een kristalkind moeiteloos herken door diens zeer wanordelijke manier van communiceren over de meest uiteenlopende onderwerpen. De gesprekstof vliegt werkelijk alle kanten op en met het grootste gemak begrijpen en volgen zij elkaars woorden en zinnen. Opvallend hierbij is dat er amper naar elkaar wordt ‘geluisterd’ maar dat de essentie via resonantie razendsnel eruit wordt opgepikt. Een volwassen kristalkind zal zichzelf of diens kind herkennen in dit, volledig door mijzelf ietwat wanordelijk geschreven artikel. Ook zullen er tussentijds tips en adviezen worden gegeven, omdat ik dat als hulpverlener gewoon niet kan laten. Neem dus gerust een (enorme) kop thee bij het lezen want het is lang en uitgebreid, maar zeker niet saai!

Spirituele informatie en achtergrond: In wezen bestaat de kristalgroep uit zeer ervaren en doorleefde sterrenzaden die ‘nieuwe spiritualiteit’ naar Terra komen brengen. De ‘oude spiritualiteit’ die voornamelijk gevormd werd door de donkerpaarse Indigo’s, hebben nog niet echt goed kennis kunnen maken met deze stille sterrenkinderen. Maar het zijn wel de donkerpaarse Indigo’s die deze kinderen op de wereld hebben gezet, omdat kristalkinderen (en ook de nieuwe indigokinderen) hun als ouders hebben uitgekozen.

Het kristalkind draagt een onverklaarbare oude spirituele wijsheid in zich, die voor hunzelf moeilijk te verwoorden is in de huidige taal die mensen spreken. Op jonge leeftijd is dit kind al filosofisch en intellectueel qua uitspraken, waarbij er tijdens het vertellen volop handgebaren worden gemaakt. Deze gebaren zijn een zeer oude lichttaal die er vanzelfsprekend uitkomt, om ‘kracht’ bij te zetten aan de ‘menselijke’ woorden die worden verteld.

Omdat het kristalkind geen filters draagt, verloopt de weg van menselijke baby naar volwassene vaak moeizaam. Het van nature behulpzame kind is uitermate sterk verbonden met muziek, klanken, natuur, mensen, dieren, stenen en kristallen. Zij zijn de kinderen van Terra – de Nieuwe Aarde en daardoor vanzelfsprekend verbonden met diens frequenties, trillingen en kleuren. Allen zijn telepathisch en sommigen zelfs telekinetisch (diamant incarnaties), waardoor alleen al door hun aanwezigheid, allerlei genezende energie in beweging wordt gezet via hun hologram of auraveld.

Het hebben van geen filters en geen goed onderscheid kunnen maken tussen geest en materie, komt omdat de kristalkinderen nog nooit een leven in dit moderne DNA lichaam hebben gehad. Zij zijn in de vijfde Terratijd met een hele bijzondere voorlopers missie naar Terra afgereisd en vooralsnog zijn er 29.000 geïncarneerd in de afgelopen vijftig jaren. Dit lijken er weinig, maar dat is het niet. Deze powerfull kinderen gaan straks het verschil in de wereld maken met hun voorlopersmissie als ambassadeurs voor nieuwe platformen. Daarnaast is de incarnatiedichtheid voor deze doelgroep zéér zwaar en massief te noemen. Voorlopers nemen altijd eerst even een kijkje voordat er grotere groepen kunnen worden uitgezonden.

Om die reden hebben deze kinderen het gevoel dat zij ’terug naar huis willen’ of koesteren zij een diepe wens om in een aards lichaam te kunnen vliegen. Ik ben me ervan bewust dat wat ik nu ga vertellen zeer vergaande informatie is om te begrijpen voor velen. Want in het lichtwerkerstijdperk zijn de nieuwetijdskinderen uiteraard niet ‘onopgemerkt’ gebleven voor de tegenhangers van het licht, die zoveel mogelijk ‘donkerte’ op Terra willen behouden, omdat zij zich laven aan angst en ellende van de mens, die simpelweg hun slaven zijn.

Wat velen nog niet weten is dat nieuwetijdskinderen hebben gekozen voor een speciaal soort DNA uit een familielijn die nooit zijn uitgestorven vanaf de eerste echte mens. Zij hebben gekozen voor een bloedlijn van spiritueel begiftigde voorouders, bijvoorbeeld bij kruidenmoeders, intellectuele new agers, muzikale vaders. enzovoorts. Maar zoals iedereen weet ligt het DNA van de mensenkinderen sinds de komst van de hielprik rond 1950 in enorme databanken opgeslagen.

Er werden speciaal vaccinaties ontwikkeld voor de nieuwetijdskinderen die met drie volle helixkoppelingen zijn geïncarneerd. En om deze uitzonderlijk begaafde kinderen zoveel mogelijk te dwarsbomen bij hun opdracht op Terra, werden zij aangevallen door middel van DNA manipulatie via ‘verplichte’ vaccinatieprogramma’s. Deze programma’s hebben een massieve explosie veroorzaakt van kinderlijke ellende die niet horen te bestaan!

Op deze manier hebben deze kinderen vaak extreem veel moeilijkheden op de gebieden waar hun gave zit! Helderhorende kindjes krijgen gehoorproblemen, helderziende kindjes krijgen problemen aan het zicht, heldervoelende kindjes krijgen hartproblemen, helderwetende kindjes worden autistisch – enzovoorts. Door de zowel energetische als (an)-organische implantaten die via vaxxi-nazi worden ingebracht bij de nieuwetijdskinderen worden de gaven van deze kinderen platgelegd. Zelfs zwangere moeders kiezen tegenwoordig voor een twintig weken vaxxi-nazi, dus feitelijk manipuleren ze de kindjes tegenwoordig al in de baarmoeder.

En het ergste daarvan is dat deze kinderen daardoor zeldzame vormen van bloed en hersenkankers krijgen dankzij deze giftige spuiten. Van oorsprong kunnen kinderen niet eens deze gevaarlijke en zeldzame ziektes krijgen, maar ze worden via genetische manipulatie in het lichaampje van de baby’s gebracht, dankzij het grootschalige angstpropaganda die door de media in jonge ouders worden geprogrammeerd. Een kind krijgt in het eerste levensjaar al ruim veertig zware giftige stoffen in het lichaampje vol metalen die in het lichaam blijven zitten en uiteindelijk het bloed en de hersentjes aantast. Onwetende ouders zouden héél erg goed na moeten denken en onderzoek verrichten naar wat ze in hun kindje laten spuiten, doe onderzoek!

In tegenstelling tot de nieuwe indigokinderen, hebben de kristalkinderen nog nooit een leven gehad in het vissentijdperk in een modern genetisch gemanipuleerd DNA lichaam. Kristalkinderen hebben nog nooit vastgezeten in het incarnatie-loopingsysteem (het menselijke lichaam) en de matrixen en worden daarom ook de pure zielen genoemd.

Hun laatste laatste incarnatiehulzen waren uit de tijden van Hybornea. In die periode droegen zij andere lichamen die uit een andere DNA mix bestonden, waar nog veel DNA in te vinden was van de eerste water – en oorspronkelijke Terra menselijke wezens. Kristalkinderen voelen zich afgescheiden van de oude prachtige werelden die zij zich onbewust herinneren. Zij zijn van kleins af aan verdrietig en ontdaan op de wereld gekomen, omdat er vrijwel niets meer over was van de originele schepping.

Behalve dat Terra er zeer slecht aan toe was, zijn moderne DNA lichamen ook ernstig vervuild, doorgefokt en ernstig verzwakt. Het kristalkind kan daardoor nauwelijks zijn of haar ‘vleugels’ uitspreiden om in samenwerking met Terra (moeder Aarde), een bijdrage te kunnen leveren aan het neerzetten van de nieuwe beschavingen. En om in dit moderne lichaam te kunnen bijdragen aan en anderen te helpen met het neerzetten van deze nieuwe beschavingen, verzetten kristalkinderen, energetisch gezien, bergen om dit voor elkaar te krijgen.

Zij zijn absoluut niet te lui om hun liefdevolle en helpende handen uit de mouwen te steken, meerdere studies te volgen of hogere maatschappelijke functies te bekleden. Maar het fysieke en spirituele leven in een vormvaste wereld en een mensheid met zeer vernauwd bewustzijn, voelt allemaal behoorlijk dicht en zwaar aan voor het kristalkind. De meesten hebben voor hun dertigste veel energetische aanvallen en tegenstand te verduren gekregen. Hierdoor hebben zij te maken gehad met bijna dood ervaringen (wellicht al in de baarmoeder), verlies van de DNA ouders, pleeggezinnen, jeugdzorg, adoptie en vele reptielen ontmoetingen in leraren, begeleiders, een ouder, enz. Laten we dus maar eens flink wat zonnestralen op dit prachtige begaafde kind gaan schijnen en kijken wat er gebeuren mag als het kleurloze glas in alle kleuren van de regenboog naar buiten mag breken.

De Kristalbaby: Als baby kunnen kristalkinderen heel veel huilen, waardoor het lijkt alsof ze altijd honger hebben of ontevreden zijn. Soms lijken ze ontroostbaar en willen ze niet gekoesterd worden door hun ouders. Het lijkt wel alsof deze kinderen boos en verdrietig op de wereld zijn gekomen, waardoor ze bekend kunnen staan als de ‘huilbaby’ die alleen maar in een badje met lauwwarm water getroost kan worden. Maar lieve radeloze ouder van het kristalkind, dit gaat echt over omdat zij slechts moeten wennen aan hun nieuwe energetische en vormvaste omgeving. Dit is de enige manier voor de baby om de mensen en het huis op fysieke en energetische wijze af te tasten.

Kenmerkend aan kristalbaby’s is dat de ontwikkeling in de regel trager of anders verloopt dan bij andere sterrenzaden. Deze ‘onnatuurlijke’ ontwikkeling kan het consultatiebureau en de ouders tot zorgen baren. De baby’s kijken pas veel later de wereld in en hun ‘sprongetjes’ duren dan ook langer of verlopen meer wisselend dan de gemiddelde curves aangeven. Onbekende mensen, voelen zich bijna automatisch aangetrokken tot de kinderwagen en na het ‘kinderwagen bezoekje’ krijgen de ouders vaak te horen dat het kind een oude of wijze ziel heeft. Deze baby’s kijken niet graag in de ogen van mensen, omdat zij hun filter niet uit kunnen zetten. Maar eenmaal in de ogen gekeken begint de baby aan een uitgebreide zielenlezing die op een soort ‘staarwedstrijd’ lijkt, waarbij de baby diep, lang en onderzoekend in de ogen kijkt. Een volwassene kan zich bij zulke ‘staarwedstrijden’ diep ongemakkelijk gaan voelen als de baby daarna ook nog eens onbedaarlijk begint te huilen.

Kristalbaby’s liggen het liefst thuis op een vaste plek, die na een lange fase van aftasten, inmiddels een vertrouwde energetische omgeving is geworden. De baby kan zichzelf eindeloos vermaken met muziek of natuurlijke geluiden op de achtergrond en met speelgoed dat kleurrijk en zacht is. Alles wat beweegt en geluiden maakt vinden zij vermakelijk en interessant, dus wanneer je deze baby voor een draaiende wasmachine zet in een wipstoeltje, hoor je deze niet klagen. Wanneer de baby ontroostbaar lijkt te zijn, probeer dan te kijken welke kleding het aan heeft, want prikkende wollen stoffen, tule randjes, etiketjes, hoge kragen, scheef zittende sokken kunnen voor de kristalbaby erg lastig zijn. Ook willen deze baby’s niet graag voortdurend geëntertaind worden door hun oudere broers, zussen of ouders. Zij hebben rust, ruimte en vrijheid nodig waar zo min mogelijk prikkels aanwezig zijn.

Het Kristalkind: Eenmaal wat ouder, raakt dit kind in de war van verschillende ‘opdrachtjes’ of wanneer ze teveel visuele en auditieve prikkels binnenkrijgen. Dit komt omdat vrijwel alle kristalkinderen helderhorend en ziend zijn. Voor dit kind is het goed om aan te leren dat de geluiden kunnen worden ‘uitgezet’ met een gehoorbeschermer. Want wanneer zij worden meegenomen naar drukkere gezelschappen, feestjes of plaatsen, kunnen we ze overal slapend aantreffen, omdat ze volledig uitgeput raken van verwarrende energie, drukke geluiden en verschillende kleuren, vormen en mensen.

Het kristalkind heeft het al moeilijk genoeg met zichzelf in een vormvaste wereld vanwege hun energiegevoeligheid. Zij vertoeven niet graag in grote gezelschappen, winkels, binnenspeeltuinen of overvolle zwembaden. En wanneer de energie langdurig te druk blijft, kan het kind zelf ook heel druk worden. Wanneer drukte chronisch van aard is, bijvoorbeeld door de samenstelling van een huishouden, kunnen deze kinderen zelfs uiteenlopende psychosomatische klachten gaan ontwikkelen. Dit komt omdat zij van nature geen filter dragen, waardoor zij geen onderscheid kunnen maken tussen de aardse realiteit en energetische aanwezigheid. Ze zijn zo hyper-gevoelig, dat ze letterlijk de pijn en het ongemak van de omgeving absorberen via hun energetische lichaam.

Het kind is vanwege deze hyper-gevoeligheid enorm kwetsbaar en zal zich bij tijd en wijlen volledig terug moeten kunnen trekken in de eigen wereld. Daarom treffen we hen vaak alleen aan op de slaapkamer, buiten in de tuin, op het schoolplein of het grasveldje om de hoek. Ze ontwikkelen vaak op jonge leeftijd al (oog) migraine, tics, oververmoeidheid en psychosomatische, hypochondrische of andersoortige angst-klachten. Het wonen met ouders, broers en zussen en het dagelijks naar school gaan, zijn al meer dan voldoende prikkels om te verwerken. Wanneer ze dan ook nog mee moeten doen met bezoekjes, winkelen, sporten, spelen met andere kinderen, verjaardagsfeestjes enzovoorts, dan kan dit al snel teveel worden.

Omdat vrijwel alle kristalkinderen zowel jong als oud energetisch enorm veel hebben te verwerken, raken ze gemakkelijk overprikkeld. Door deze overprikkeling gaan ze te hard praten, druk worden, door elkaar heen praten en vooral – niet luisteren. Deze kinderen hebben geen pauzeknop!! En dat komt omdat ze op een nog ongecontroleerde manier met de energieën van dat moment mee aan het bewegen zijn. Meestal zijn ze niet de meest gezellige of leukste kinderen om even gezellig mee te nemen naar dat ene drukke feestje. Want wanneer ze vrij jong zijn kunnen ze vanwege de energetische tumult, woedeaanvallen krijgen of zich vreemd gaan gedragen. Midden in de winkel opeens stil gaan staan en weigeren om verder te lopen, disrespectvol naar volwassenen of juist heel hard gaan krijsen als zij in een buggy worden ‘vastgehouden’. Deze momenten zijn dan niet zeer zeldzaam en voor de jonge ouders kan dit een beschamend gevoel oproepen voor ‘de buitenwereld’.

Wanneer de ouders het kind openlijk gaan corrigeren waar andere mensen bij zijn, gaan ze scheel kijken, gekke bekken trekken, rare bewegingen maken, of ‘poep’ roepen als er een vraag wordt gesteld zijn dan ook niet zeldzaam. Openlijk afkeuren, straffen of streng aanspreken werkt alleen maar averechts en kan het ‘grensoverschrijdende gedrag’ zelfs erger maken.

En … ruk deze kinderen niet zomaar uit hun vertrouwde omgeving weg, want dat zou de grootste problemen kunnen geven! Dus begrijp me goed, dat Jantje allang flink overprikkeld is geraakt van een hele normale dag op school. En dan is het niet handig of verstandig, om de alleen spelende Jantje opeens te vertellen dat hij moet stoppen met zijn spel en dat hij nu direct zijn jas aan moet trekken, omdat er zo nodig nu op dit moment boodschappen gedaan moeten worden.

Vertrouw mij er maar op, dat Jantje dan gegarandeerd laat voelen dat hij het niet eens is met deze keuze. Jantje was namelijk bezig om al spelend in zijn eentje, de geabsorbeerde energie van een normale schooldag af te voeren en daar kan hij geen extra prikkels bij gebruiken. Feitelijk gezien zijn Jantje zijn ouders onbedoeld ‘grensoverschrijdend‘ naar hem toe geweest, omdat zij hem ongevraagd uit zijn belangrijke rustmoment weggerukt hebben.

Jantje heeft de gave ? om zijn ouders precies hetzelfde te laten voelen zoals hij zich voelde toen zij hem wegrukte van zijn belangrijke rustmoment. Al spiegelend via het lichamelijke gedrag vertoont hij op zijn eigen unieke manier ‘grensoverschrijdend’ gedrag terug aan de ouders. Dit zogenaamde kopieergedrag doen zij niet bewust hoor, dit is hun manier van communiceren naar de volwassen buitenwereld en dit wordt door de radeloze ouders vaak niet in dank afgenomen.

De reden waarom deze kinderen op vrij jonge leeftijd al jeugdzorg, kinderbescherming, diagnoses, behandelingen, speciaal onderwijs of pilletjes krijgen, is simpelweg omdat de opvoeders machteloos staan tegenover de spiegels die hun eigen kind laat zien – zij laten slechts JOUW binnenkant zien! En als er iets is waar kristalkinderen zeer sterk en goed in zijn, dan is het hun onuitputtelijke vermogen om de machteloze opvoeders keer op keer te laten voelen en ervaren, dat deze kinderen evengoed machteloos tegenover hun ouders of opvoeders staan.

Kristalkinderen willen gehoord, gezien en begrepen worden via hun lichaamstaal en het is onacceptabel dat zij worden ‘gestraft’ voor iets waar ze feitelijk niets aan kunnen doen. Wanneer deze kinderen vaak te maken krijgen met verbale correcties – kunnen er behoorlijk wat klachten ontstaan en uiteindelijk zelfs gehoorproblemen of fysiek oncontroleerbare handelingen ontwikkeld worden.

Via lichaamstaal geven zij aan hoe het gesteld is met de energie in het huis, met de onderlinge relaties, met de relatie van de ouders, de mensen die in huis komen of wonen – waarmee zij ongewild en vooral ongevraagd dagelijks mee moeten zien te dealen en te leven. Het enige wat deze kinderen willen, is dat de ouders hun ‘niet-gesproken’ woorden – en dus hun lichaamstaal – leren te begrijpen, te verstaan en vertalen. Dit is absoluut niet de onwetende ouders te verwijten omdat de ouders vaak niet eens weten wat hun sterrenkind allemaal ‘opvangt’ aan energie. Ouders zijn vaak geneigd om verdriet, angsten en zorgen voor hun opgroeiende kroost te verbergen – maar kristalkinderen – prikken daar met het allergrootste gemak doorheen!

Daarom is het zo belangrijk om de lichaamstaal van dit kind te leren verstaan en daar samen een correcte weg in te vinden. Dit is de enige manier voor het kristalkind om met de ‘menselijke’ omgeving te kunnen samenwerken, in plaats van ’tegen te werken’. Hiervoor krijg je een ongelooflijk dankbaar en nobel kind voor terug. En jaar in en jaar uit heb ik met mijn eigen (inmiddels volwassen) kinderen – en de kinderen die bij jeugdzorg terechtkwamen op deze manier met hen leren samenwerken – het werkt!

Kristalkinderen kunnen erg gefrustreerd raken wanneer zij voortdurend worden geïnterrumpeerd door broertjes, zusjes, ouders en anderen. Daarnaast kan dit kind geen bemoeizucht verdragen of wanneer de ouders voortdurend hun eigen wil opleggen. Dit wekt op jonge leeftijd een emotionele allergie op, waardoor het kind steeds vaker met de ouders zal gaan ‘botsen’ door diens grenzen op te gaan zoeken of spiegels te laten zien. Het liefst willen deze kinderen graag dat hun ouders uitleggen wat zij van het kind nodig hebben, wat ze willen of verwachten van het kind. Kristalkinderen hebben dus liever dat je gewoon toegeeft dat je zijn of haar gedrag niet kunt begrijpen, dan dat ze voor straf naar bed gesommeerd worden – voor iets waar ze niets aan kunnen doen.

Met dit kind valt prima te ‘onderhandelen’ om samen tot een goede overeenstemming te komen – probeer het maar eens. Wanneer deze kinderen oud genoeg zijn, kunnen we hen gerust thuis laten wanneer zij daarvoor kiezen. Zij dragen van nature een sterk verantwoordelijkheidsgevoel, waardoor zij geen misbruik zullen maken van het vertrouwen die zij krijgen van hun ouders of opvoeders. Dit kind kan zo wie zo moeilijk liegen, dus wanneer ze stiekem een koek uit de trommel gejat hebben, ben jij de eerste die dit hoort. Je begrijpt natuurlijk wel dat dit kind niet gestraft moet worden wanneer het eerlijk toegeeft dat deze iets ‘fout’ heeft gedaan. Straffen heeft een averechts effect op dit kind, waardoor het zal gaan leren zwijgen. Als dit kind gaat zwijgen, ontstaan er op latere leeftijd intrinsieke problemen, die zelfs tot drugsgebruik of andere vormen van ‘zelfmedicatie’ kunnen leiden in de puberteit en volwassenheid.

De kunst van het ‘kristalopvoeden’ is om dit kind zoveel mogelijk in vrede te laten, in de eigen wereld en in de eigen waarde. Deze kinderen voeden zichzelf in principe prima op, omdat ze daar wijs en autonoom genoeg voor zijn. Het is meestal het vertrouwen van de ouders die ontbreekt, maar dit kind heb je te leen – en niet in je bezit – rust, ruimte en vrijheid geven dus. En als de ouders, opvoeders of leraren het zouden aandurven om een beetje (veel?) meer achterover te leunen, dan krijgen zij daar een heel dankbaar kind voor terug. Het kind zal de meest lieve, zorgzame, verantwoordelijke en grootmoedige kant van zichzelf laten zien, die de ouders zich maar kunnen wensen.

Wat mij wat zorgen baart voor de jongere generatie van kristalkinderen, is dat zij van baby af aan naar kinderdagverblijven worden gebracht, omdat de opvoeders meestal allebei moeten werken. Na een lange dag vol andere kinderen, kleuren, geuren en geluiden wordt het kind vaak thuis, door de vermoeide ouders voor de televisie gezet, of wordt er een mobiel met een spelletje in de hand gedrukt. Hierdoor krijgt het kind onbedoeld, na een overweldigende dag vol prikkels nog meer visuele en auditieve prikkels opgedrongen – en niet te vergeten – elektrische smog!

Dit kind moet écht elke dag opnieuw herstellen en zij kunnen dit alleen maar doen door verstilling te zoeken op hun eigen manier. Wanneer dit kind hiertoe geen kans krijgt, heeft dit verstrekkende gevolgen voor de ontwikkelingen in de puberteit. De afgelopen twintig jaar vliegen de diagnoses ons om de oren en meestal betreft het autisme en ADHD en gedragsstoornissen die explosief zijn toegenomen (Denk aan de vaccinatieprogramma’s). Maar als er zoveel kristalkinderen zijn geboren, moeten we dan niet eens gaan beginnen om dit ‘moeilijke’ kind op een meer emotionele en spirituele wijze gaan bekijken en benaderen, in plaats van op te voeden – met de maatschappelijke gepiramiseerde normen?

Kristalkinderen hebben ondanks alle energetische en psychosomatische ongemakken van heel jongs af aan tot ver in hun volwassenheid een energiek, slank en atletisch lichaam. Dit komt omdat zij als ziel kiezen voor een ijzersterk DNA, om een lang en gezond leven te kunnen leiden. Probeer dit kind uit het vaxxi-nazi programma te houden, want vaxxi-nazi’s ‘sleutelen’ aan de broncodes van het DNA.

Zij zijn van nature vrijwel nooit werkelijk ziek of ze raken niet gemakkelijk geïnfecteerd omdat zij een zeer goed immuunsysteem dragen. Geen enkel kristalkind is van nature dik omdat zij best kieskeurige eters zijn en meestal echt alleen maar gezonde leed-vrije dingen willen eten. Wanneer ze ongezonde dingen eten of te dik zijn op jonge leeftijd, dan is dat enkel omdat ze ongezond voedsel voorgeschoteld hebben gekregen – en niet beter hebben geleerd.

Dit kind is zich overigens al op jonge leeftijd bewust dat het geen dierenleed wil eten, maar kan bijvoorbeeld nog niet begrijpen dat frikandellen en hamburgers van dierenleed zijn gemaakt. Dit kind dient ondersteund te worden door de waarheid op een gepaste wijze mede te delen en zal vanuit die eerlijke kans, voor zichzelf de beste keuzes kunnen maken.

Het kristalkind lijkt fysiek gezien onvermoeibaar tijdens het rennen, spelen, lopen en bewegen. Het creatieve spel is zeer uitgebreid en deze lijkt voor de buitenwereld alle richtingen op te gaan. Zij zijn het met poppen spelende jongetje die van een potje voetballen houdt en het voetballende meisje die graag met poppen speelt.

Deze kinderen zijn gek op een potje voetbal tegen de muur, koppeltje duikelen, bomen klimmen, bloemen plukken, zwemmen, water-soep met bladeren maken en kastelen bouwen van gemaaid gras. Dan rennen ze meteen eventjes achter die vliegende bij of vlinder aan, om vervolgens met de poppen te gaan spelen, zingen, dansen, kleuren, tekenen, schrijven of computeren. En ondanks dat dit zeer chaotisch lijkt, speelt er zich een geheel ongeziene en bijzondere mentale kwestie af, waarvan veel mensen niet weten dat dit zo werkt bij de kristalkinderen.

Want vreemd genoeg heerst er binnenin het kind totaal géén chaos en is er absoluut geen sprake van wanorde. Het kristalkind kan alles prima zelf bijhouden en heeft eigenlijk nergens last van als deze met rust wordt gelaten. De moeilijke en minder moeilijke ervaringen die het kind vandaag heeft meegemaakt, worden energetisch opgeslagen en tijdens het chaotische spel – gerecapituleerd. Op deze manier en dit is de enige manier, kan er weer plaats gemaakt worden voor de volgende dag vol nieuwe ervaringen om van te leren. Het is opvallend om te zien dat kristalkinderen tijdens hun alleen-spel veelvuldig hardop denken en tegen zichzelf praten. En wat de opvoeders dan vaak niet weten is dat alles wat het kind thuis of op school heeft meegemaakt weer helemaal opnieuw in het hoofd wordt afgespeeld tot in het kleinste detail.

Een kristalkind heeft dit recapituleren heel hard nodig om de ervaringen van ‘het leven op aarde’ te leren begrijpen. Mentaal gezien is het wat oudere kristalkind uitzonderlijk intelligent, intellectueel, filosofisch, vaak hoogbegaafd en echte dagdromers die graag in de meer moeilijkere en ongrijpbare materie duiken. Maar wat zij vooral aan het leren zijn, is het begrijpen van het alledaagse leven – in een modern DNA lichaam – en dat is al heel hard werken. Deze kinderen kunnen zich urenlang vermaken met informatie over ufo’s, sterren, engelen, god, planeten, maar de aardse dingen, de dingen die er vaak voor de ouders toe doen, kan het kind volledig naast zich neerleggen – wat weer frustrerend voor de ouders is.

In deze geschoolde wereld vol tastbare dingen is het nog steeds lastig voor ouders te begrijpen dat hun kind zich meer bezig kan houden met de esoterische kant van het bestaan, dan met de noodzakelijke schoolse bezigheden. Begrijp dat deze kinderen niet op Aarde zijn gekomen om een voorgeprogrammeerd boek uit het hoofd leren met een valse geschiedenis. Zij zijn de bedenkers en schrijvers van hun eigen boek – en zijn daar geniaal in. Maar in de huidige schoolsystemen wordt deze vorm van genialiteit afgebroken, waarbij er getracht wordt om het kind een herprogrammering te geven tot normatieve aanvaardbaarheid.

Jouw kristalkind is misschien een geniaal architect die prachtige ecologische dorpen kan neerzetten met eigen bedenksels en schrijfsels. Maar in de regel worden kinderen al op het zesde levensjaar afgeleerd om toekomstig geniaal te mogen zijn. Deze kinderen doorzien op die leeftijd al onbewust de geïndoctrineerde (school)-systemen die diep van binnen voelbaar niet kloppen – en zij wensen zich niet te conformeren aan illusies en valsheden. Logisch toch, dat het kind al op jonge leeftijd geen zin heeft in die school en op weerstand stuit van leraren? Dit kind vertelt gerust dat de leraar niet te vertrouwen is, of dat de geschiedenis niet klopt.

Het is ook echt zo dat het kristalkind ‘geroepen’ wordt door trillingen, frequenties en energie en daarom is het extra moeilijk voor ze als ze allerlei zaken van buitenaf ‘verplicht’ opgedrongen krijgen. Zij zijn kinderen die leren, door van bloem tot bloem rond te vlinderen in hun eigen tempo en vertrouw mij hierop – dat hoe meer zij de mogelijkheid krijgen om op deze manier de innerlijke geniale architect te kunnen ontwikkelen, hoe meer er van hun toekomst terecht zal komen. Spiritueel gezien kunnen kristalkinderen communiceren met alles wat trillingen en vibraties uitzendt. Zij voelen zich bijna automatisch aangetrokken tot dieren, kinderen, stenen, kristallen, bloemen en planten, planeten, natuurwezens etc. Ze hebben een diepe verbondenheid met de natuur en vrijwel elk kristalkind heeft ergens wel een verzameling van stenen, takjes of gedroogde bloemen liggen die als een waardevolle schat wordt bewaard en gekoesterd.

Kristalkinderen ‘voelen’ geesten, entiteiten en gidsen waardoor ze in het donker bang kunnen worden. Dit bang in het donker zijn kan jarenlang aanhouden en dat kan voor opvoeders wel eens lastig zijn. Kristalkinderen zijn behoorlijke slechte of zeer lichte slapers als ze nog jong zijn. Als ze dan ook nog bang zijn, durven ze bijvoorbeeld niet gaan te plassen waardoor zij geneigd zijn om hun ouders midden in de nacht een aantal keren wakker te roepen. Vrijwel elk kristalkind kijkt onder het bed, achter de gordijnen, in kast en moeten de deuren dicht of op slot voordat deze gaat slapen. Dit komt omdat ze voelen dat ze niet alleen zijn (en dat zijn ze ook niet). Wanneer ouders het afdoen als fantasie of ‘bestaat niet’ gaat het kind zelfs angstig worden van goede energetische helpers.

Ze zijn nog veel te jong om zelfstandig een goed onderscheid of filtering te kunnen maken tussen het goede en het kwade, terwijl dit juist hun werk is! Dit stuk blijft een lastig probleem voor de kristalkinderen en hun ouders en ik adviseer dan ook altijd om het verhaal waarmee zij bij je komen, serieus te nemen en samen te kijken naar wat er speelt.

Kristalkinderen tekenen ook heel erg graag en zelfs heel vaak, dit is nodig om onzekere gevoelens op te kunnen tekenen en te verwerken, maar het is ook een manier om de innerlijke beleving- en gevoelswereld te laten zien aan de buitenwereld. Laat het kind tekenen en help deze door datgene wat het tekent te leren verstaan of te lezen. Zie hier mijn eigen tekenwerk van kind- af aan – dit is vaak ook hoe het bij de kristalkinderen ook werkt.

Leer het kind vooral om met de eigen sterke intentie en intuïtie te werken, maar maak het niet erger dan het is. Over-bevestiging door ‘spirituele’ opvoeders komt helaas ook nogal vaak voor en dan bestaat er de kans dat het kind later niet goed geaard in het leven kan staan, de van nature aangeboren kwaliteiten kwijt te raken, of om als ziel niet volledig in het lichaam te kunnen indalen. Omdat de schaduw een onderdeel is van de gave waarmee zij geboren zijn, is het belangrijk dat zij leren om onderscheid te kunnen maken tussen goedwillende en kwaadwillende energieën. Het kristalkind kan maar zo hoog vliegen als het geworteld is, dus aarden is heel belangrijk.

Alle kristalkinderen zijn telepathisch en de diamantkinderen zijn zowel telepathisch als telekinetisch. Wanneer deze kinderen diep geëmotioneerd of angstig zijn, kan het soms flink kan gaan ‘rommelen’ in huis. Opvoeders zouden kunnen gaan denken dat er entiteiten of klopgeesten aan het werk zijn, maar dit is meestal het kind in onbewuste energetische actie. Vrijwel alle kristal- en diamantkinderen zijn helderhorend! Zij hebben extreem veel last van geluiden en beelden door elkaar, ruzie makende ouders of opvoeders, veel kinderen in een ruimte, plotselinge of harde geluiden, door elkaar heen pratende mensen, drukke feestjes, verkeerde plekken in openbare gelegenheden enzovoorts.

Wanneer het helderhorende kind in de jonge jaren voortdurend wordt blootgesteld aan harde, rommelige of vervelende geluiden, kan het op latere leeftijd twee kanten opgaan. Het kind kan te hard gaan praten, geluiden slecht naar binnen laten komen, hyperacusis ontwikkelen, oost-indisch doof of zelfs als volwassene volledig of gedeeltelijk doof worden. Zij kunnen overmatig last hebben van iemand die te luidruchtig eet of drinkt, de afzuigkap die te lang aanstaat en daardoor oorsuizen of piepen ontwikkelen. Dus wees als opvoeder van een kristalkind extra alert erop dat dit kind auditief niet teveel wordt blootgesteld aan harde en vervelende of teveel verschillende geluiden door elkaar.

Kristalkinderen zijn zo hartverwarmend GOUD-EERLIJK dat het voor mij een ware zegen is!! “ik wil je niet kwetsen, maar die broek die je draagt vind ik erg lelijk” Eindelijk!! ? Het kristalkind voelt perfect aan wanneer iemand niet eerlijk naar zichzelf of naar anderen is. Dit komt omdat zijzelf van jongs af aan al snel doorhebben hoe ‘de wereld in elkaar steekt’. Ze vinden het maar wat lastig en moeilijk dat ‘hun wereld’ vol leugenachtige en tegenstrijdige volwassenen zit!

Kristalkinderen observeren, waardoor zij ook veel zien en dat wat ze zien is een niet zo rooskleurige wereld van volwassenen. Mensen vertellen grove leugens over elkaar, dragen maskers van vlees en bloed en zelfs binnen de eigen gezinnen waarin kristalkinderen opgroeien, wordt er volop gelogen tegen de kinderen. Vrijwel iedereen doet dit om het kind te beschermen tegen een grote boze wereld, maar bij dit kind heeft het een absoluut averechts effect.

Zeg bijvoorbeeld niet tegen het kristalkind dat de paashaas bestaat en dat deze gekleurde eieren neerlegt, om vervolgens dit hele verhaal weer terug te draaien. Deze kinderen voelen zich zwaar besodemietert door de eigen ouders of opvoeders, waardoor het emotioneel steeds makkelijker beschadigd wordt als dit keer op keer gebeurt. Beter kan tegen het kind verteld worden, dat tante Truus zich met haar veel te dikke lichaam, met grote moeite in dat paashaas-pak heeft gehesen om de eieren in de tuin te verstoppen en dat ome Henkie voor sinterklaas gaat spelen, het kind zal dit enorm waarderen ook nog! Maar in deze wereld kan dat niet en de reden die wordt aangevoerd is: we houden zo van het sinterklaasfeest en de kinderen vinden het zo leuk, of nog erger, het is een traditie.

Nou, het krijgen van kadootjes en chocolade eieren worden er zeker niet minder leuk van, als kinderen vanaf de jonge kinderjaren simpelweg eerlijk wordt verteld – dat tante Truus de paashaas en ome Henkie de sinterklaas gaat spelen, nietwaar? Wanneer een kristalkind, als wandelende leugendetector moet leven en opgroeien tussen liegende volwassenen, is het heel moeilijk voor een kristalkind om een basisvertrouwen op te bouwen.

Vanwege deze ‘onschuldige’ leugentjes (om bestwil voor wie?) zijn vertrouwensissues bij deze kinderen als ze eenmaal wat ouder zijn chronisch en zelfs problematisch, vanwege het feit dat zij hun hele leven lang al moeten worstelen met alle soortige leugens. Bij dit kind wordt elk woord dat zij ontvangen geincasseerd, verwerkt, ontrafelt, gefilterd, nogmaals gefilterd, beoordeeld, ingeschat en dan pas doorzien. ELK woord dat binnenkomt – enig idee hoe vermoeiend deze hersenen werken? Voor in vlees en bloed geboren wandelende leugendetectors (want dat zijn kristalkinderen) maakt dit het verwerken van het leven onder de ‘normale’ mensen extra pittig.

Note: kristalkinderen hebben niet altijd een gevoel voor humor die mensen woordeloos begrijpen van elkaar, ze houden niet van stomme moppen of grappen omdat zij de clou niet kunnen vinden of nut er niet van inzien.

Kristaljongeren en volwassenen: de wat oudere kristaljongere die uit balans is, heeft weinig tot geen vertrouwen in mensen en kan daardoor moeilijk toegankelijk, gefrustreerd en behoorlijk achterdochtig zijn, wat zichtbaar is in de lichaamstaal die de jongere ‘uitspreekt’ naar de buitenwereld. Dat strookt niet helemaal met het beeld dat wordt neergezet over de vredelievende en vergevingsgezinde aard van kristalkinderen die zij in werkelijkheid wel zijn. De kristaljongere die uit balans is, zal moeilijke situaties in stilte uit de weg gaan met een gebogen houding. Zij zullen niet gemeen gaan roddelen of wraakacties uitvoeren als iemand hen heeft gekwetst. Zij kunnen op een later tijdstip prima de ‘fout’ van die ander vergeven, terwijl die ander nog volop wrok koestert.

De keuze van het breken met personen of het uit de weg gaan van moeilijke situaties, kan uit zelfbescherming zijn om verdere teleurstellingen te voorkomen. Maar de intrinsieke reden daarachter is vaak – om niet beperkt te worden in hun groeiprocessen en vrijheden die zij zichzelf toe eigenen. De kristaljongere experimenteert de gehele adolescentie in de liefde omdat liefde geven en delen helend werkt en omdat het hebben van een relatie, echt bij hun als persoon past. Maar het is heel moeilijk om een partner te vinden die gelijkwaardig van energie, intellect, intelligentie en spirituele ontwikkeling is, dus komen ze vaak in aanraking met partners en vrienden die niet echt bij hun passen.

Als er enige sprake van platte ‘aantrekking’ is, vindt de kristaltiener de normale ‘geslachtsdaad’ die tussen de twee seksen afspeelt een vreemde manier van liefde uiten en niet boeiend of interessant genoeg en kan zelfs als zeer vervelend ervaren worden. Er moet sprake zijn van een flinterdunne, zachte en liefdevolle uitwisseling tussen beiden seksen, omdat de kristaltiener zichzelf anders nooit zal kunnen geven. Hierin loopt de tiener vaak emotioneel vast en zal zich daardoor wisselend aangetrokken voelen tot beider geslachten of in een relatie belanden die zeer ongelijkwaardig van niveau is.

Wanneer een kristaljongere eenmaal een ziel binnenlaat, verliefd wordt en dat blijkt de juiste persoon te zijn, dan is dit zeer zeldzaam en meestal voor het leven. Zelfs ver nadat een relatie uitgegaan is, zal hij of zij deze liefde nooit meer vergeten en tegelijkertijd vol pijn als vol liefde terugkijken naar deze ervaring.

De op de achtergrond aanwezige kristaljongere die eruit ziet als een normaal stukje glas, zal niet gauw een grote mond tegen de buitenwereld opzetten. Maar zij zijn wel geneigd om datgene ‘op te stapelen’ wat dwars gaat zitten. Hun lichaamsenergie verandert dermate in intensiteit dat zij de energie in huis kunnen gaan domineren.

Wanneer zij niet lekker in hun vel zitten, zich boos voelen, of te lang energie hebben opgestapeld gaan ze als een soort zwijgzame ‘geest’ in huis fungeren, die niet veel zal spreken, maar heel sterk zal laten voelen dat het ongemak er is. Dit kan enkele uren tot dagenlang aanhouden wat voor de familieleden vaak moeilijk te hendelen is. Dit komt omdat kristaljongeren van nature niet graag hun frustraties verbaal afreageren op anderen. Zij zullen anderen niet bewust kwetsen of schade toebrengen omdat ze van nature aanvoelen dat die persoon er niets aan kan doen.

Een kristaljongere is meestal niet echt mannelijk of vrouwelijk in uiterlijke verschijning, zij hebben heel vaak een ietwat ‘androgyne’ uiterlijk, omdat zij van nature gelijkwaardig zijn. Zo dragen de naturelle meiden meestal geen of zeer weinig make-up, hun natuurlijke haarkleur en geven ze helemaal niets om mode of merkkleding. De jongens hebben een zachte en bijna vrouwelijke uitstraling, zij dragen hun haar vaak wat langer en zijn qua kleding meer alternatief dan stoer.

Kristaljongeren hebben maar een aantal goede vrienden die voor het leven zijn, waarmee ze lekker een blowtje kunnen roken of wijntje kunnen drinken. Onbekenden of nieuwe ontmoetingen mogen niet snel hun binnenwerelden betreden en het duurt lang voordat zij vriendschap sluiten. Zij houden van filosofische en diepzinnige gesprekken met gelijkwaardige gesprekspartners en dat is iets wat opgebouwd moet worden, verdiend moet worden en niet zomaar voor iedereen beschikbaar of vrij toegankelijk.

Vrijwel alle kristaljongeren trekken zich graag terug in de natuur, op hun slaapkamer of in hun eigen wereld vol bijzondere of vreemde hobby’s die ze het liefst in hun eentje uitoefenen. Zij voelen absoluut niet de noodzaak om populair, berucht of beroemd te worden, maar voelen wel de noodzaak om een nuttige bijdrage te kunnen leveren aan de maatschappij. Omdat zij behoorlijk zelfbewust en kristisch zijn over hun eigen gedrag, kunnen ze kritisch overkomen op hun vrienden. Het kritisch uitlaten heeft niets te maken met afkraken of kleineren, maar alles met het spiegelen van de binnenkant van die ander. Zij houden van helpen met het verbreden van het collectieve bewustzijn, het wakker maken over de gang van zaken in de wereld waardoor de ander zich bewust wordt over het geweld, het leed en de vervuiling van de mensheid en de aarde.

Zij dragen graag naar buiten dat er meer is tussen hemel en aarde en schuwen geen gesprekken over buitenaards leven in dit enorme universum. Er kan urenlang gefilosofeerd worden over over interdimensionale aspecten, maar menselijke randzaken en futiliteiten keren ze zich al snel van af. Waar anderen zich wel mee bezig kunnen houden kan een kristaljongere gewoon niet, omdat futiliteiten er niet toe doen.

Waar vele andere jongeren zich niet mee bezig houden, houdt de kristaljongere zich wel mee bezig en waar de kristaljongere zich mee bezighoudt met diens brede bewustzijn, houden de andere jongeren zich niet mee bezig met hun vernauwde bewustzijn. Meestal houden de ‘algemene jongeren’ zich bezig met geld, populariteit en onderlinge stoer-doenerij en treffen we deze ‘normale jongeren’ aan in de stad, meestal in een grote groep rondhangend, zelfs terroriserend naar de voorbijgangers. Een kristaljongere zal dit nooit doen! Deze treffen we eerder met maar een aantal zeer goede vrienden aan op een natuurcamping, picknickdeken of met de vaste verkering thuis op de bank.

Wanneer een kristalkind niet de mogelijkheid heeft gekregen om vrijwillige en zelfstandige keuzes te maken, kunnen er disharmonische en incongruente persoonlijkheidstrekken ontwikkeld worden. Hierdoor worden stabiele keuzes in het leven maken bemoeilijkt waardoor de jongere van baantje naar baantje, van school naar school, van hobby naar hobby vliegt.

Er is een behoorlijk moeilijkheidsgraad wat betreft verbinding leggen met gematerialiseerde en gepersonaliseerde mensen, omdat kristalmensen nu eenmaal meer autonoom of authentiek buiten de eenheidsworst fungeren. Dit kan een minderwaardigheidscomplex of uitgebreide innerlijke zoektocht veroorzaken waardoor de keuze gemaakt wordt om in een maatschappij als Einzelgänger te fungeren. Dit zichzelf ‘afzonderen’ van de eenheidsworst heeft te maken met (zelf) afwijzing van hun unieke persoonlijkheid, omdat zij altijd al anders-denkend dan de rest waren.

Vaker dan andere jongeren leven kristalkinderen met het gevoel dat de wereld tegen hen is, dat zij alleen op de wereld staan, dat er geen ondersteuning voor hun is, en dat ze alles alleen moeten uitzoeken. Vaker dan gemiddeld zijn het dan ook de kristalkinderen die denken aan zelfdoding of fantaseren over de dood zelf. De dood betekent slechts een kleine overgang naar ‘huis’ om uit te rusten van het zwaar overprikkelde energielichaam, de oppervlakkige mensen en het gematerialiseerde leven.

Oh, en maak kristalmensen niet te erg boos door ze tot het uiterste van hun kunnen te drijven! Zij zijn namelijk in staat om uitzinnig kwaad te worden en daar moet elk kristalmens bewust mee om leren gaan. Er schuilen telekinetische en dus magische krachten in dit mens en zij kunnen geheel onbedoeld met één welgemeende uitspraak of vingerknip energie in beweging zetten wat niet altijd positief voor de ander kan uitpakken.

De meeste kristalmensen weten niet van zichzelf dat zij vanuit de drie volledige helixkoppelingen telekenetisch begaafd geboren zijn en daardoor oerkrachten kunnen aanspreken die rechtstreeks vanuit Terra afkomstig zijn. Kristalmensen worden daarom pas op latere leeftijd geactiveerd en alleen maar wanneer zij vrijwel geen pijnlichaam meer dragen. Want onbewust energie in beweging zetten via een overprikkeld pijnlichaam is uiteraard niet de bedoeling, dus de activering van deze kristalgroep kan alleen maar plaatsvinden met goedkeuring van de Bron, Terra en de begeleiders van deze groep.

Note: Zij hebben leren in te zien dat bepaalde telekinetische krachten slechts gebruikt mogen worden voor collectieve of individuele healing. Om deze reden zijn er op dit moment, anno 2018 nog maar zeer weinig kristalmensen geactiveerd.

De kristalvolwassene heeft een ongewoon grote aantrekkingskracht op mensen van allerlei vormen, soorten, maten en leeftijden. Hierdoor worden zij vrijwel altijd uitgekozen om unieke menselijke problemen mee te bespreken of om spirituele adviezen te vragen. In het geven van hun hulp kunnen ze ietwat dominant of te moederlijk overkomen, maar dit alles is zeer goed bedoeld. De kristalvolwassene is behalve heel kieskeurig, inmiddels zo vaak teleurgesteld geweest, dat deze zich niet gemakkelijk meer kwetsbaar zal opstellen tegenover anderen. Vaak is het moeilijk voor een kristalvolwassene om mensen uit te laten spreken, omdat zij ver van tevoren al weten wat iemand wil zeggen of vragen en dat wekt irritatie bij de anderen op.

Voor de buitenwereld zitten kristalmensen vol tegenstellingen en tegenstrijdigheden, omdat deze meerdere kanten van een situatie bekijken. Vraagstukken over bepaalde situaties zijn absoluut geen halsstarrige of vaststaande feiten. Daardoor kan er vandaag in de discussie een andere vormgeving worden geschetst dan morgen. Door het aanvoelen van de energietrillingen – is er een soort innerlijk dowsing systeem, die ervoor zorgt dat kwesties ook op deze manier benaderd en beantwoord zullen worden.

En misschien moet je als kristalvolwassene nu wel een beetje lachen als ik zeg dat voor de standvastige buitenwereld dit als incongruent wordt gezien. Maar ik weet dat kristalmensen absoluut niet incongruent zijn. Zij zijn het licht en het schaduw, de Yin en Yang, goed en fout tegelijkertijd en op deze manier bekijken en benaderen zij bepaalde situaties of vraagstukken ook. Dit betekent dat alle kanten worden belicht, bekeken, ingevoeld en beoordeeld, waardoor de kristalvolwassene vaker wel dan niet zal besluiten dat er geen enkele uitkomst is, daardoor geen antwoord bestaat.

Voor de oorspronkelijke androgyne ziel, de innerlijke ‘andros’ (man) en ‘gynaika’ (vrouw) in een eenslachtig lichaam, is het extra moeilijk om midden in een fysieke, energetische en spirituele oorlog tussen de man en vrouw te moeten leven. Wat anderen misschien heel gemakkelijk af gaat om een genderspecifieke rol in de wereld te vertegenwoordigen, vinden kristalmensen dit heel erg moeilijk, omdat zij in alles gelijkwaardig willen zijn. Dit komt omdat zij van nature een multidimensionaal uniek intrinsiek bewustzijn hebben die eenheid letterlijk inhoudt.

Of zij nu in contact zijn met een kind, volwassene, dier of plant, zij zijn te alle tijde gelijkwaardig! Kristalmensen zijn slechts verbonden met de tijdlijn van het nu, de multidimentionale aspecten van lineaire tijd. En dan doet het er niet zoveel toe of je in een mannen- of vrouwenlichaam bent geïncarneerd. Een kristalkind voelt zich van jongs af aan gewoon mens in plaats van gekozen geslacht, en zolang er vanuit de zuiverste intentie wordt gewerkt in een sekse-specifieke lichaam is het helemaal okay.

Van karakter zijn kristalmensen de verwaarlozende verzorgende ouders, de spirituele realisten en de verlegen brutaaltjes tegelijkertijd, dus waarom moeten zij dan een keuze maken of een bepaalde sekse-specifieke rol spelen? En hier zal élke kristalvolwassene zichzelf in herkennen als deze heel helder naar zichzelf durft te kijken. Wanneer totaalaanvaarding van het sekse specifieke incarnatielichaam ontbreekt, kunnen deze kristalpersoonlijkheden veel strijd ervaren in ongelijkwaardige of onderdrukkende man-vrouw – vrouw-vrouw, man-man relaties.

Kristalmensen houden van gelijkwaardige partnerschappen en hierin is geen ongelijke strijd, maar absolute kosmische en aardse samenwerking te vinden. Zij vertegenwoordigen hun eigen spirituele hoedanigheid in een specifiek mannelijk of vrouwelijk incarnatielichaam en dragen dit vanuit hun natuur. Wat slechts totaalaanvaarding van het sekse specifieke lichaam betekent en dus géén gendercrisis hoort te zijn – zoals dit in deze wereld nog wel vaak is. De huidige genderspecifieke vooral geseksualiseerde wereld is niet de ware vrouw (Yin) en de ware man (Yang) in lichaam en geest, maar een patriarchaal geïndoctrineerde wereld die vele narcistische kenmerken vertoont.

Kristalmensen, en in het bijzonder de volwassenen zijn bang geworden voor bepaalde toenaderingen die tot intimiteit of seks kunnen leiden, omdat zij in hun jongere jaren vaak te maken hebben gehad met het geïndoctrineerde beeld over de ‘specifieke’ rollen die de lichamen zouden moeten vervullen. Qua energielichaam voelen kristalmensen zich heel gemakkelijk ‘binnengedrongen’ omdat zij al van kind af aan kunnen ‘voelen’ wanneer iemand naar hen kijkt of wijst. Wanneer deze energetische gevoeligheid niet wordt gerespecteerd, dan gebeurt er helemaal niets! Kristalmensen zijn nog liever een leven lang alleen dan dat er geen rekening wordt gehouden met hun ‘persoonlijke ruimte en grenzen’.

Kristalmensen belanden daarom vaak in een langdurige vriendschappelijke, liefdevolle, vrijere en merendeels platonische partnerschap die door de buitenwereld niet altijd begrepen wordt. Het energetische voorspel om tot intieme of fysieke handelingen te kunnen komen, begint in de vroege ochtend met een ontspannen en vrolijke partner die vriendelijk goedemorgen roept – en dat is iets wat de op seks gerichte mensen, nooit zullen begrijpen.

Leuk weetje: Voordat kristalkinderen geboren worden vertellen zij de naam die zij in dit leven willen dragen. Het komt dan ook vaak voor dat wanneer het kind geboren wordt, dat de ouders opeens de naam die zij hebben gekozen niet vinden passen bij het kind en besluiten om het kind intuïtief een andere naam te geven.

Leuk bezigheidje: Zoek eens de betekenis van de naam op waarvan jij denkt dat het een kristalkind is en zie karakteristieke gelijkenissen aan de eigenschappen of opdracht. Op deze manier onthoudt het kristalkind diens sterrenafkomst, de reden waarom hij of zij geïncarneerd is, of deze van koninklijke afkomst is enzovoorts.

De meeste kristalmensen zijn helder- horend, voelend, wetend en ziend waardoor zij direct door iemand heen kunnen prikken. De ietwat ‘penetrante’ kijk die deze mensen hebben voelt vaak ongemakkelijk aan voor anderen. En geloof me dat de kristalmens zelf het hier niet gemakkelijk mee heeft, want op deze wijze ‘ontvangen’ zij soms informatie die zij helemaal niet kunnen weten. Wanneer de ‘ontvangen’ informatie aan de ander verteldt wordt blijkt het in de meeste gevallen zeer specifief en correct te zijn. Ook komt telepathie heel vaak voor wanneer twee kristalmensen met elkaar zijn geconnected.

Volwassen kristalmensen kunnen moeilijk omgaan met oude opgeslagen emoties en boosheid en kunnen daardoor redelijk wat zelfdestructief gedrag laten zien. Gedachten als ‘ik kom er niet meer uit’, passiviteit, ingebeelde incompetentie, zelfopoffering, fysieke en geestelijke verwaarlozing is vaak het gevolg van een chronisch uitgeput en voortdurend aangevallen energielichaam.

Over de collectieve en spirituele achtergronden van de bijzonder gevoelige kristalmensen is er op dit moment nog best weinig informatie te vinden, omdat er nog maar weinigen van deze zielengroep ontwaakt of geactiveerd zijn. Nieuwe Indigomensen bijvoorbeeld, vinden als ‘lichtwerkersgroep’ de schaduwen des levens maar wat moeilijk allemaal en zij zijn veel liever verbonden met universeel licht, liefde, hoge trillingen en vibraties. Indigokinderen hebben meer moeite om in de ‘schaduwen’ te werken en staan liever in de schijnwerpers dan de kristalmensen.

Kristalmensen weten intuïtief dat Terra zowel zwart als wit tegelijkertijd is, de mens en natuur zowel Yin als Yang en zij hebben daadwerkelijk toegang tot de zuivere duistere en lichte magie van de aarde en kosmos. Maar zij moeten nog wat onzichtbaar te werk gaan (het glas) omdat juist in de wereld van de schaduwen het meeste werk verricht zal moeten gaan worden voor de komende jaren. En het zijn ook zij die zonder enige woorden daaraan vuil te maken, de verborgen schaduwen binnenin de mensen omhoog halen, opdat de mens leert om de eigen schaduwen in het licht te zetten – Balans.

De kristalmens weet intuïtief hoe dit voor elkaar te krijgen, omdat zij die tegenstellingen zelf zijn, daardoor de creatie, de schepping, de oerknal, het ontstaan van moeder aarde gewoon begrijpen. Het is belangrijk dat zij langzaamaan geactiveerd worden, zodat zij kunnen beginnen aan de voor hun zeer belangrijke taak om te gaan bouwen aan de nieuwe platformen in een huidige wereld vol disbalans en polariteiten. Ondanks dat velen momenteel nog denken dat het licht & liefde zullen zegevieren, kan ik nu al vertellen dat dit de balans & eenheid zullen gaan worden.

Wij hebben niet alleen een collectief probleem, maar juist op het meest menselijke, persoonlijke en individuele niveau. Het is juist in onze persoonlijke leven waar de balans en eenheid ver te zoeken is en waar hard gewerkt zal moeten worden en waar kristalmensen kunnen helpen. Zij leiden je naar de juiste informatie en de juiste mensen om tot verdere ontwikkeling te komen. Deze wereld die nog vele achtergebleven schade draagt van het Vissentijdperk is toe aan ambassadeurs die het Aquariustijdperk gaan inluiden en dit zullen zij met verve voor elkaar krijgen met zowel hun geest als hun lichaam! Zij zijn hiervoor geboren en hun tijd breekt nu eindelijk aan.

Het is ook heel moeilijk om kristalmensen te vinden of direct te herkennen omdat er maar weinigen geïncarneerd en geactiveerd zijn als voorlopers en leiders in de opbouw van het Aquariustijdperk. Daarnaast zijn zij vaker op de achtergrond dan op de voorgrond aan het werk, waarbij als vanzelfsprekend de collectieve ‘problemen’ in hun overpeinzingen, dromen, wensen en gedachten met zich meenemen in hun (toekomstige) werk of persoonlijke levens.

Dus iedereen die tot dit einde is gekomen met lezen, is zelf een kristalkind of herkent het kristalkind in de ander! Er wordt dan ook gevraagd om voorzichtig wat meer in openheid te treden met jouw unieke jij of om het kristalkind te helpen met diens unieke persoonlijkheid in een eenheidsworsten-systeem van scholing, jeugdzorg, en andere programma’s die nog steeds uit het Vissentijdperk zijn.