“observeren weet
spreken zegt”
14-12-2021 – Eenvoud in Complexiteit, zoals onder, zoals boven, eindeloos ontvouwend een begin vanuit het begin, scheppingskracht oneindig ontsproten vanuit een netwerk zonder begin, zonder eind, slechts een continuum van uitvouwen en uitvouwen.
Zoals de wereld van de Fungi met elk een eigen ‘koninkrijk’ aan de oppervlakte, allemaal vanuit hetzelfde netwerk met elkaar verbonden, ontvouwend met onzichtbare draadjes en verbindingspunten die zich onder het zand afspeelt. Fungi wéét zonder erbij na te denken hoe uit te vouwen, om van een vergaan een bestaan te maken.
Niet heel anders zal de werking van de kosmos zijn, de werking van alle universums die ook met onzichtbare draadjes in verbinding staan. Niet veel anders zal het DNA eruit zien, niet veel anders zullen planeten eruit zien, sterrenstelsels, maanstelsels, het omniversum en ja zelfs de zielen, zielenwerelden, zielenvolkeren in een incarnatielichaam, zoals de paddenstoelenwereld eruit ziet.
Alles is een uitvouwing vanuit een oorspronkelijk bestaan, plant zich voort als een uitdijen zoals universums dit doen, het communiceert zoals universums dit doen en verbonden met onzichtbare netwerken die een voortdurende stroming van contact waren, inmiddels verbroken door onnatuurlijk ingrijpen.
Stel je eens voor dat er met een schep een enorm stuk bosgrond wordt weg gegraven waardoor het onderlinge netwerk die Fungi inhoudt wordt verbroken. Is dat niet iets wat er met ons DNA is gebeurd? Is dat niet gebeurd met de onderlingen zielenconnecties? Met planeten, universums, omniversums, zielenwerelden?
Maar Fungi heeft de kracht om steeds weer opnieuw met elkaar in verbinding te komen. Aan de oppervlakte lijkt er een cyclus te zijn, verschillende werelden, verscillende volkeren, met allemaal een eigen functie en een eigen uiterlijk, laten we maar zeggen, een paddenstoelenfamilie. De ene is een stinkzwam, de andere een schimmel en de ene gedijt op hout, terwijl de ander gedijt op een rottend lijk is er geen verschil.
Er spelen zich wonderbaarlijke processen af onder onze voeten, op het menselijke zielenpad waar we lopen, herinneren we ons niet (meer) dat er een onsterfelijk continuum gaande is waarin er een voortdurende woordeloze communicatie gaande is die niet vernield kan worden met menselijk denken of alfabetische grammatica. Is er sprake van een mutualisme die een uiteindelijke samenlevingsvorm gaande die een symbiose vormen van meerdere verschillende organismen.
Misschien ben jij van planeet X en ik van Planeet M, maar vanuit de meest eenvoudige oorsprong zijn we van precies het zelfde ontstaansnetwerk, daardoor slechts onderdeel van uitvouwing. Een samenwerkend geheel zoals in de paddenstoelenwereld, waarbij verschillende organismen voordeel hebben aan elkaar. Wij staan niet boven, noch onder de schimmel al denken we zoveel meer te zijn dan dat.
Dit maakt dat de start en de opbouw van jouw eigen ‘koninkrijk’ hier op deze planeet vanuit dezelfde samenwerkende oorsprong zal zijn waarbij er een natuurlijke hiërarchie zal zijn die het natuurlijke proces van uitvouwen nooit in de weg zal staan, niet kunstmatig zal ingrijpen, opdat ieder het eigen pad zal kunnen nemen vanuit het netwerk dat altijd al bestaan heeft, een ontspruiting, groei en ontwikkeling.
Laten we gewoon maar weer in eenvoud samenwerken vanaf een nulpunt die altijd al is geweest, de onderlinge verbinding versterken nadat er een enorme schep bosgrond uit de samenwerkende verbindingen werd genomen. We kunnen herstellen, we zijn verbonden, we werken samen, we zijn symbiose, we dragen hierdoor de kracht van een onbreekbare eenheid.
We work together in a Unified Cooperation.
In Lak’ech from Heidy
